Program funkcjonalno-użytkowy zastępuje w pewnych sytuacjach projekt budowlany – jest jego uproszczoną, opisową wersją. W praktyce stosuje się go wyłącznie dla potrzeb wyłonienia wykonawcy w procedurze zamówień publicznych zwanej popularnie „zaprojektuj i wybuduj”.

Program funkcjonalno-użytkowy jako zarys wymogów zamawiającego.

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego wprowadza pojęcie programu funkcjonalno-użytkowego szczegółowo definiując jaki zakres informacji powinno zawierać to opracowanie.

Program funkcjonalno-użytkowy służy do ustalenia planowanych kosztów prac projektowych i robót budowlanych, przygotowania oferty szczególnie w zakresie obliczenia ceny oferty oraz wykonania prac projektowych.

Program funkcjonalno-użytkowy jest więc zarysem wymagań inwestora w stosunku do przyszłego wykonawcy.

Program funkcjonalno-użytkowy – zasady ogólne

Program funkcjonalno-użytkowy nie może być traktowany jako projekt budowlany. Istnieje zatem możliwość zarówno wprowadzenia do niego korekt, jak i zmian, wynikających z doprecyzowania poszczególnych detali. W rzeczywistości to dopiero wyłoniony w procedurze zamówień publicznych wykonawca jest zobowiązany do sporządzenia projektu budowlanego na bazie programu funkcjonalno-użytkowego.

Program funkcjonalno-użytkowy powinien określać następujące kwestie:

  • wymogi techniczne (w zakresie programu funkcjonalno-użytkowego można dokonywać korekt w uzgodnieniu z inwestorem),
  • wymogi architektoniczne i ekonomiczne,
  • zapotrzebowanie na materiały budowlane (jest to punkt ogólny, a w programie funkcjonalno-użytkowym określa się jedynie zakres zapotrzebowania),
  • funkcjonalność obiektu (tutaj program funkcjonalno-użytkowy powinien  w porównaniu z innymi punktami najbardziej precyzyjnie ustalać wytyczne)

Program funkcjonalno-użytkowy – elementy

Według wspomnianego już rozporządzenia ministra infrastruktury, program funkcjonalno-użytkowy składa się z części opisowej i informacyjnej.

Część opisowa programu funkcjonalno-użytkowego powinna zawierać:

  • opis zamówienia (charakter opisu przedmiotu zamówienia w programie funkcjonalno-użytkowym może być jedynie ogólny),
  • wymagania inwestora (dotyczące terenu, infrastruktury, wykończenia),
  • szacunkowy termin odbioru inwestycji, wraz z datami zakończenia prac.

Część informacyjna programu funkcjonalno-użytkowego powinna zawierać m.in.:

  • opis warunków zagospodarowania przestrzennego dla terenu objętego inwestycją,
  • dokumenty potwierdzające zgodność zamierzenia budowlanego z wymaganiami wynikającymi z odrębnych przepisów;
  • oświadczenie zamawiającego stwierdzające jego prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane;
  • przepisy prawne i normy związane z projektowaniem i wykonaniem zamierzenia budowlanego;
  • inne posiadane przez zamawiającego informacje (np. kopię mapy zasadniczej, zalecenia konserwatorskie, inwentaryzację zieleni, inwentaryzację lub dokumentację obiektów budowlanych o ile takowa istnieje).

W oparciu o program funkcjonalno-użytkowy, inwestor zarysowuje swoje wymagania względem wykonawcy. Program funkcjonalno-użytkowy stanowi zatem podstawę do planowania i obliczenia kosztów prac i robót budowlanych. Zmiany są dopuszczalne za zgodą obu stron, lecz powinny mieć charakter porozumienia. Warto pamiętać, że program funkcjonalno-użytkowy zawiera jedynie ogólne wytyczne i nie może być traktowany na równi z projektem budowlanym.

Program funkcjonalno-użytkowy – oferta

Nasza firma posiada wieloletnie doświadczenie w przygotowywaniu programów funkcjonalno-użytkowych dla instytucji publicznych i jednostek samorządu terytorialnego, w tym dla potrzeb pozyskiwania dotacji z funduszy europejskich.

Skontaktuj się w sprawie kosztów programu funkcjonalno-użytkowego.